Oyun terapisi, terapist ile çocuk arasında gönülden kurulan bir ilişkidir. Terapi sürecinde terapist çocuğun dokunduğu, duyduğu, gördüğü her şey olur. Bundan dolayı çocuk problemlerine yardım etmenin en doğru şekli oyun terapisidir. Oyun çocuklar için sadece bir eğlence değildir, anlam ve önem doludur. Çocukların dili oyundur, kelimeleri ise oyuncaklarıdır.
Oyun spontandır ve gönüllü yapılır. Bu terapi çocukların aktif olma ihtiyacını karşılar, enerjilerini boşaltırlar ve sosyal olarak kabul görürler. Oyun çocukların iç dünyalarını yansıtır ve bundan yola çıkarak oyun terapisinde iç dünyayı dış dünya yapma imkanı sağlanır.
Oyun odasında oyuncak seçiminde terapist yönlendirici olmaz, oyun odasının lideri çocuktur ve çocuk nezaman isterse terapist ozaman çocuğun oyununa dahil olur.Terapist çocuğun seçimine saygı duyar ve çocukla arasında güvene dayalı bağ oluştuğunda terapi süreci de başlamış olur.
Oyun terapisine devam edilme süresi, çocuğun geçmişte ve bugün yaşadığı durumlara ve travmalara yönelik olarak farklılık gösterir. En önemli faktörler, çocuğun gelişimsel olarak hangi dönemde olduğu ve herhangi bir travma söz konusuysa bunu kaç yaşında yaşadığıdır. Yaşanılan olaydan sonra terapiye ne kadar erken başlanırsa o kadar çabuk sonuç alınır ve terapi süresi bir o kadar kısa olur.
Genel olarak oyun terapileri haftada bir sıklıkla 45 dakika süreyle yapılır ve seansların ne kadar süreceği çocuğun gelişimine bağlı olarak değişir.
Oyun terapisinde anne ve babanın katkısı en önemli unsurlardan biridir. Oyun terapisti ve aile arasındaki görüşmeler devam eder ve terapist uygun görürse kimi zaman anne ve babayı hatta çocuğun hayatında etkin bir role sahip olan anneanne, babaanne, dede, teyze ve hala gibi akrabaları da sürece davet edebilir. Terapist gerekli görürse anne ve baba da oyuna dahil edilebilir.
Ayrıca oyun terapisti, ebeveynlere terapi zamanları dışında çocuklarına uygulayabilecekleri tavsiyelerde bulunur.
Oyun Terapisi Hangi Durumlarda Etkilidir?
- Korku ve kaygılar
- Özgüven ve benlik gelişimi
- Kardeş kıskançlığı
- Travmalar
- Utangaçlık ve içe kapanıklık
- Davranış problemleri
- Dikkat eksikliğive hiperaktivite
- Okula uyum sürecinde zorlanma
- Dürtüsellik
- Saldırganlık
- Seçici konuşmamazlık
- Takıntılar
- Yemek yeme problemleri
- Öfke kontrolü bozukluğu
- Alt ıslatma/ Dışkı kaçırma
- Boşanma süreci etkileri
- Çocukluk depresyonu